با همسایه فاسد چگونه باید رفتار کرد؟

همواره سؤالهای زیادی وجود دارد که ذهن افراد را به خود مشغول می کند، برخی از پرتعدادترین سؤالاتی که توسط مردم از مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی پرسیده می شود را برای آگاهی مخاطبان ارائه می کنیم.

محبت دیگران را چگونه جبران کنیم؟

رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم:

وَ قَالَ صلی الله علیه وآله مَنْ تَقَدَّمَتْ إِلَیْهِ یَدٌ کَانَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَقِّ أَنْ یُکَافِئَ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ فَالثَّنَاءُ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ فَقَدْ کَفَرَ النِّعْمَةَ.
به هر کس از طرف دیگران محبّت و دستگیری شد، باید جبران نماید چنانچه نتوانست جبرانی نماید از او تشکّر کند و در صورتی که تشکر نکرد کفران نعمت نموده است.

پی نوشت:
تحف العقول عن آل الرسول ص، ص: 55

با این کار دین و دنیایت را از بین می بری

امام على علیه ‏السلام:

إن جَعَلتَ دِینَکَ تَبَعاً لدُنیاکَ أهلَکتَ دینَکَ ودُنیاکَ وکُنتَ فی الآخرةِ مِن الخاسِرینَ، إن جَعَلتَ دُنیاکَ تَبَعاً لِدینِکَ أحرَزْتَ دِینَکَ ودُنیاکَ وکُنتَ فی الآخرةِ مِن الفائزینَ؛

اگر دینت را تابع دنیایت کنى، دین و دنیایت، هر دو را از بین برده‏ اى و در آخرت از زیانکاران خواهى بود، اما اگر دنیاى خود را تابع دینت کنى دین و دنیایت، هر دو را به دست آورده‏ اى و در آخرت از رستگاران خواهى بود.

پی نوشت:
غررالحکم: ۳۷۵۰

وعده‌ی گسترش اسلام و ناکامی دشمنان

به راستی سخن خداوند که می‌فرماید: ﴿أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً کَلِمَهً طَیِّبَهً کَشَجَرهٍ طَیِّبَهٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاء ‏‏ تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَیَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ﴾ [ابراهیم: ۲۵- ۲۴]؛ «بنگر که خدا چگونه مثل می‌زند: سخن خوب به درخت خوبی می‌ماند که تنه آن (در زمین) استوار و شاخه‌هایش در فضا (پراکنده) باشد. ‏‏بنا به اراده و خواست خدا هر زمانی میوه خود را بدهد (و دائماً به بارنشسته و سرسبز و خرم باشد). خداوند برای مردم مثلها می‌زند تا متذکّر گردند (و پند گیرند).‏»وعده‌ی اجرا شدنی از سوی خداست وعده‌ای در خصوص پیروزی اسلام و تثبیت آن در زمین.این وعده‌ی ربانی در سوره ی ابراهیم که از سوره های مکی است نازل شده، در حالی که مسلمانان در این دوره مورد هجوم و حمله قرار داشته و مستضعف بوده‌اند، با این حال آنان نسبت به اجرایی شدن و به ثمر رسیدن این وعده یقین داشته اند… خداوند نیز به وعده اش وفا نموده و آنان را بر دشمنان­شان پیروز گردانیده است.درخت اسلام تنومند شده و در زمان پیامبر(ص) سایه‌اش بر جزیره العرب گسترده شد، سپس شاخه‌ها و ترکه‌هایش در همه‌ی دنیای قدیم آن روز منتشر شد و رحمت و برکتش شام و عراق و مصر و آسیا و آفریقا و اروپا را فرا گرفت و میوه‌اش را هر دم، در نسل‌های پیوسته از اندیشمندان و دعوتگران و افراد ربانی می‌دهد.

ماجرای بخشش پیراهن امام رضا علیه السلام

دهم رجب سال 195 هجری است و مدینه غرق در جشن و سرور از ولادت مولودی است که با برکت‌تر از او در اسلام به دنیا نیامده است، زیرا که عمر امام رضا(ع) به چهل و هفت سال رسیده بود و هنوز امام نهم متولد نشده بود، مسأله جانشینی امام رضا(ع) اصحاب و شیعیان حضرت(ع) را متأثر کرده بود، این اندوه زمانی به فزونی رفت که فرقه واقفیه که بنا به دلایل مادی و تصرف سهم امام  و عدم بازگرداندن آن به امام رضا(ع)، قائل به غیبت امام کاظم(ع) شده بودند و در تبلیغات خویش عدم داشتن فرزند پسر از سوی امام رضا(ع) را دلیل بر ادعای موهم خود می‌دانستند تا جایی که یکی از همین افراد در نامه‌ای خطاب به حضرت نوشت: چگونه امام هستی در حالی که فرزندی نداری !ثامن الحجج(ع) در پاسخ فرمودند: تو از کجا می‌دانی که فرزندی ندارم، به خدا سوگند روزها و شب‌ها سپری نمی‌شود مگر اینکه خداوند فرزند پسری را به من عنایت فرماید که حق و باطل را از هم جدا سازد.(1)

راهی ساده برای آمرزش گناهان پنجاه سال!

از جمله مسائل مورد نظر اسلام که برای آن برنامه دارد تا آدمی حتی از فرصت استراحت خویش نیز بهره ببرد، موضوع خواب است.

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «هر که با وضو بخوابد، اگر در آن شب مرگش در رسد نزد خداوند شهید به شمار مى آید.»

امام صادق (ع) می فرمایند: «هر که طهارت بگیرد و سپس به بسترش رود، در آن شب بستر او به منزله مسجد اوست و اگر یادش آید که وضو ندارد، به همان لحاف خود، هرچه باشد، تیمم کند، که اگر چنین کرد پیوسته در نماز و ذکر خداوند عزّ و جلّ باشد.»

همان حضرت (ع) فرموده اند: «هر گاه به بسترت رفتى بیندیش که در آن روز چه غذایى روانه شکم خود کرده اى و چه به دست آورده اى و به یاد آر که خواهى مرد و معادى در پیش دارى.»

رسول گرامی اسلام (ص) با اشاره به آداب خواب و به بستر رفتن می فرمایند: «هر کس وقتى به بستر خود مى رود سوره «قل هو اللّه احد» را بخواند، خداوند گناهان پنجاه سال او را بیامرزد.»

امیرمومنان علی (ع) درباره حالات خوابیدن فرموده اند: «خوابیدن چهار صورت دارد: پیامبران علیهم السلام به پشت دراز مى کشند و مى خوابند، اما چشمانشان بیدار و منتظر وحى خداوند عزّ و جلّ است. مؤمن به دست راست و رو به قبله مى خوابد. شاهان و شاه زادگان به دست چپ مى خوابند، تا غذایى را که مى خورند به هضم رسانند و ابلیس و برادران او و هر دیوانه و آفت زده اى دَمَر مى خوابند.»

پیامبر اکرم (ص) هر گاه به بستر خود مى رفتند، مى فرمودند: «باسمک اللهم أموت و أحیا ؛ بار الها! به نام تو مى میرم و زنده مى شوم» و هر گاه بیدار مى شد، مى فرمود: «الحمد للّه الذى احیانا بعد ما أماتنا و الیه النشور؛ ستایش خدایى راست که پس از آن که میراند، زنده کرد و به سوى اوست رستاخیز».

پی نوشت:

بحارالانوار

علل الشرائع

میزان الحکمه

بدترین کسب و کارها در نگاه اسلام

ربا و رباخواری بشدت در دین اسلام نهی شده و تا جایی این عمل مذموم است که بنابر روایتی از حضرت رسول (ص) خداى عز و جل رباخوار و ربا دهنده و نویسنده و شاهد بر آن را لعنت کرده است.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «هر کس ربا بخورد خداوند عز و جل به اندازه ربایى که خورده شکمش را از آتش دوزخ پر کند و اگر از طریق ربا مالى به دست آورد، خداى تعالى هیچ عمل او را نپذیرد و تا زمانى که قیراطى (کمترین مقدار) از مال ربا نزدش باشد، پیوسته خداوند و فرشتگانش او را نفرین کنند.»
امام صادق (ع) می فرمایند: «رباخوار از دنیا نرود، تا آن که شیطان دیوانه اش کند».
همچنین می فرمایند: «یک درهم ربا، نزد خداوند سنگین تر است از هفتاد بار زنا کردن با محارم در کعبه خانه محترم خدا».
امیر المومنین علی (ع) فرموده اند: «هر کس ربا بخورد خداوند پر کند شکم او را از آتش جهنم به قدر آنچه که خورده و اگر به دست بیاورد از مال ربا ثروتی و از آن در راه خدا انفاق کند خداوند قبول نفرماید چیزی از عبادات و اعمال خیری را که می کند و او همیشه در لعنت خدا و فرشتگان می باشد.»
حضرت رسول (ص) در مذمت ربا و رباخواری می فرمایند: « بدترین کسب ها، کسب ربا است.»
همچنین، امام جعفر صادق (ع) فرموده اند: «هنگامى که خداوند اراده هلاکت قومى را کند، ربا در میان آنها ظاهر مى گردد».          

پی نوشت ها:
من لایحتضر الفقیه
وسائل الشیعه
مستدرک الوسائل

ثواب گفتن ذکر «سبحان الله» چیست؟

یکی از زیباترین جلوه های ارتباط عاشقانه با خدا و اساسی ترین راه های سیر و سلوک ، ذکر است؛ یعنی مترنّم بودن زبان و قلب انسان به اسماء حُسنای الهی و شاداب نگه داشتن گل روح در زیرباران یاد حق.
ذکر خدا، از یاد بردن هستی محدود خویش در رهگذر یاد اسمای الهی است و تداوم و استمرار آن زنگار گناهان را از روی دل می زداید؛ زیرا غفلت و فراموشی حق تعالی ، ساحت دل را مکدّر می کند.ذکر خداوند آثار و ثمرات اعجاب آور و باشکوهی دارد.