وَ
قَالَ صلی الله علیه وآله مَنْ تَقَدَّمَتْ إِلَیْهِ یَدٌ کَانَ عَلَیْهِ
مِنَ الْحَقِّ أَنْ یُکَافِئَ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ فَالثَّنَاءُ فَإِنْ
لَمْ یَفْعَلْ فَقَدْ کَفَرَ النِّعْمَةَ.
به
هر کس از طرف دیگران محبّت و دستگیری شد، باید جبران نماید چنانچه نتوانست
جبرانی نماید از او تشکّر کند و در صورتی که تشکر نکرد کفران نعمت نموده
است.
تحف العقول عن آل الرسول ص، ص: 55