روز بیست و چهارم ذی‌الحجه بنابر اَشْهر روزى است که مُباهَلَه کرد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم با نصاراى نجران و پیش از آنکه خواست مُباهله کند عبا بر دُوش مبارک گرفت و حضرت امیرالمؤمنین و فاطمه و حَسَن و حسین عَلیهمُ‌السلام را داخل در زیر عبا نمود و گفت پروردگارا هر پیغمبرى را اهل‌بیتى بوده است که مخصوص‌ترین خلق بوده اند به او خداوندا اینها اهل‌بیت منند پس از ایشان برطرف کن شک و گناه را و پاک کن ایشان را پاک کردنى پس جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر در شأن ایشان آورد پس حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم آن چهار بزرگوار را بیرون برد از براى مباهله چون نگاه نصارى بر ایشان افتاد و حقّیت آن حضرت و آثار نزول عذاب مشاهده کردند جُراءَت مُباهله ننمودند واستدعاى مصالحه و قبول جزیه نمودند و در این روز نیز حضرت امیرالمؤ منین علیه‌السلام در حال رکوع انگشترى خود را به سائل داد و آیه اِنَّما وَلِیکمُ اللّهُ در شأنش نازل شد و بالجمله این روز روز شریفى است و در آن چند عمل وارد است:

اوّل: غسل

دوّم: روزه

سوّم: دو رکعت نماز و آن مثل روز عید غدیر است در وقت و کیفیت و ثواب و آیة‌الکرسى که در نماز مباهله است تا هُمْ فیها خالِدُونَ است

چهارم: خواندن دعاى مباهله که شبیه به دعاى سحرهاى ماه رمضان است و شیخ و سید هر دو نقل کرده‌اند لکن مابین روایات آن دو بزرگوار اختلاف کثیر است و من اختیار مى‌کنم روایت شیخ را در مصباح فرموده دعاء روز مباهله روایت شده با فضیلت آن از حضرت صادق علیه‌السلام مى‌گویى: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک مِنْ بَهاَّئِک بِاَبْهاهُ وَکلُّ بَهاَّئِک بَهِىُّ...(رجوع شود به مفاتیح‌الجنان)

پنجم: بخواند دعایى که شیخ وَ سَید روایت کرده‌اند بعد از دو رکعت نماز و هفتاد مرتبه استغفار و اوّل آن اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمینَ است و شایسته است در این روز تصدّق بر فقراء به جهت تَأسّى به مولاى هر مؤمن و مؤمنه امیرالمؤمنین علیه‌السلام و زیارت کردن آن حضرت و خواندن زیارت جامعه است.

📚منبع: مفاتیح‌الجنان

انتشار گلچینی از روایات، مقاتل، اشعار و... در مناسبت‌های مذهبی

برای ورود به کانال حسینیه مجازی مکتب‌الشهداء بر روی تصویر زیر کلیک کنید