نمی‌خواهد غلامی و ندیمی
برقصان پرده‌ها را با نسیمی
خودت در آسمان‌ها دست داری
خودت در باد و باران‌ها سهیمی
نگاهت رام کرده شیرها را
تو اِی با هر چه در عالم صمیمی
بگو با من حدیثی از غمت را
عطایم کن دلی عبدالعظیمی
گرفتم نان و خرمای غزل را
علی هستی و من بچّه یتیمی
همیشه در خیالم سیب دارم
که نیمی هادی و مهدی ست نیمی
زهرا بشری موحد
ولادت امام هادى علیه‌السلام
امام هادى علیه‌السلام بنابر مشهور در چنین روزى از سال 212 یا 214 ه، در قریه صریا نزدیکى مدینه به دنیا آمد(1). ولادت آن بزرگوار در 27 جمادى الاخر و 2 و 3 و 5 و 13 رجب هم نقل شده است (2)
نام مبارک آن حضرت، على، نام پدرشان جوادالائمه علیه‌السلام، و نام مادر آن حضرت سمانه مغربیه معروف به سیده به کنیه ام‌الفضل است(3).
کنیه‌ی شریفش ابوالحسن ثالث است. القاب حضرت: نجیب، مرتضى، هادى، نقى، عالم، فقیه، امین، مؤتمن، الطیب، عسکرى، فقیه عسکرى و ابن الرضا می‌باشد(4)
📚منابع:
1. توضیح المقاصد: ص 30. کافى: ج 2 ص 551، ارشاد: ج 2 ص 298. اعلام الورى: ج 2 ص 109. فیض العلام: ص 121. بحارالانوار: ج 50 ص 116 117. مناقب ابن شهر آشوب: ج 4 ص 382
2. بحارالانوار: ج 99 ص 79. منتخب التواریخ: ص 789
3. ریاحین الشریعه: ج 3 ص 23. مناقب ابن شهر آشوب: ج 4 ص 433
4. مناقب ابن شهر آشوب: ج 4 ص 432
قد می‌کشید مثل تمام بزرگ‌ها
در بین زخم‌پنجه‌ی خونین گرگ‌ها
دنیا سکوت کرده به پهنای رود نیل
دنیا نشسته است در این معرکه ذلیل
از حلق داس‌های زمین خون چکیده است
دنیا چنین جنایت محضی ندیده است
از جنس دردها غزلی تازه می‌رسد
از شاهدان فاجعه خمیازه می‌رسد
پرتاب می‌شوند به دهکوره‌های خواب
تا بگذرند از گذر خاکی جواب
در روزگار دل‌زدگی از رسانه‌ها
مَردُم! گرفته‌اند زمین را بهانه‌ها
دارد شکوه حرمله آوار می‌شود
آیینه‌دار، خاک میانمار می‌شود
گل کرده زخم در نفس کنفرانس‌ها
رسوا شدند مدعیان پر از ریا
فهمیده‌اند اهل جهان: این نمایش است
شیطان و کفر دغدغه‌شان روی سازش است
دائم فقط به خاطر خود داد می‌زنند
توی رسانه بوسه به جلاد می‌زنند
در سرزمین زخم و صدا آتش غم است
برمه اسیر جنبل و جادوی ماتم است
انسان قرن تکنولوژی پیر می‌شود
مثل گذشته باز که تحقیر می‌شود
بابا کنار پیکر کودک نشسته است
بابا کنار پیکر فرزند خسته است
بابا به جای مادر فرزند ضجه زد
مادر میان خون خودش می‌شود رصد
شیطان دوباره دین جدیدی گرفته است
در راه‌ها کمین جدیدی گرفته است
باید مرور کرد تمام مسیر را
مکر و فریب و بازی شیطان پیر را
وقتی مسیر اهل خداوند روشن است
تکلیف کوه مثل دماوند روشن است
هر راه جز تلاطم دریا نماندنی‌ست
شعر شکوهمند دل موج، خواندنی‌ست
روزی تمام دغدغه‌ها محو می‌شود
هر چیز غیر نام خدا محو می‌شود
مصطفی کارگر
فرمود خدا فرشته‌ها را، صلوات
اوّل به مدینه مصطفی را صلوات
دوّم به شه نجف سلامی بکنیم
رُخسار علی شیر خدا را صلوات
زهرا که ندانیم کجا تربت اوست
یادآور بهترین نسا را صلوات
از ما همه بر امام مسموم سلام
مظلوم امام مجتبی را صلوات
مظلوم دگر امام در خون خفته
افتاده به خاک کربلا را صلوات
گفتم ز حسین چون نگویم سجاد
آن پاک امام پارسا را صلوات
پس باقر علم آن امام معصوم
دریای فضیلت خدا را صلوات
صادق که رئیس مذهب شیعه بُوَد
آن حنجره‌ی علم و ضیا را صلوات
یاد آر امام کاظم زندانی
زندانی زنجیر به پا را صلوات
رو جانب مشهدالرضا کن و بگو
در طوس غریب‌الغربا را صلوات
یاد آر امام تقیِ صاحب جود
هم هادی و عسکریّ ما را صلوات
حالا تو بیا حضور مهدی برسیم
آن روشنی و نور هُدی را صلوات
افروخته عرش کبریا را صلوات
یک بار دگر آل عبا را صلوات
بخشیدن فدک به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها(1)
در این روز یا شب آن در سال هفتم هجرت، فدک به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بخشیده شد، و حضرت رسول صلى‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم بر این بخشش شاهد گرفتند. قول دیگر در این باره 15 رجب است(2).
📚منابع:
1. بحارالانوار: ج 95 ص 189. مستدرک سفینه البحار: ج 2 ص 216
2. مصباح کفعمى: ج 2 ص 598
شق القمر
در شب 14 ذى‌الحجه واقعه شق القمر به اعجاز پیامبر صلى‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در مکه رخ داد(1). بعضى این واقعه را در شب 18 این ماه گفته‌اند.
قریش از آن حضرت معجزه طلب کردند، و حضرت با انگشت اشاره به ماه کرد، و به قدرت الهى دو نیم شد و باز به هم پیوست و آیه نازل شد: اقتربت الساعه و انشق القمر(2) ابو بجهل گفت: این سحر است! بفرستید از شهرهاى دیگر هم بپرسند که آیا آنها هم دیدند که ماه دو نیم شد. چون از اهل شهرهاى دیگر پرسیدند. آنها نیز خبر دادند که نیمى از ماه پشت خانه کعبه و نیمى بر کوه ابو قبیس افتاد(3).
📚منابع:
1. ریاحین الشریعه: ج 2 ص 257. فیض العلام: ص 120. بحارالانوار: ج 17 ص 350 353
2. سوره قمر: آیه 1
3. حق الیقین ص 28. بحارالانوار: ج 17 ص 350 353
طعم دیدار را چشیدی تو
دل ز غیر خدا بریدی تو
ناز دلدار را کشیدی تو
بال و پربسته پر کشیدی تو
کشته‌ی ماه ثامن الحججی
پس "هنیا لک" شهید حججی
وقف زینب تمام ایران شد
ماه ذی‌القعده عید قربان شد
بانی مجلس تو سلطان شد
چشم آقا دوباره گریان شد
تاج این دشت لاله‌خیز شدی
تو چه شد؟! این چنین عزیز شدی
تا که پابوس والدین شدی
آبرودار عالمین شدی
نذر خاتون نشأتین شدی
سربریده چنان حسین شدی
چون عسل وصل یار شیرین است
مزد اخلاص نوکران این است
مثل یک نور سرخ تابیدی
عاشقانه به مرگ خندیدی
زیر خنجر همین‌که خوابیدی
شک ندارم حسین را دیدی
لحظه‌ی تلخ سربریدن تو
فاطمه آمده به دیدن تو
گیر یک مشت کافر افتادی
مثل یک لاله پرپر افتادی
گرچه بر خاک بی سر افتادی
دور از چشم مادر افتادی
راستی جای همسرت امن است
حرمت خانواده‌ات نشکست
قاسم نعمتی
حاجیان از حرم امن خدا آمده‌اند
شادمان در وطن از سعی و صفا آمده‌اند
رفته بودند سوی مشعر و میقات و حریم
خرم از رکن و منا سوی وطن آمده‌اند
روز عید عرفه خوانده دعا در عرفات
شاد و مسرور همه سوی وطن آمده‌اند
بار الها بکن این حج و زیارات قبول
سعی مشکور که با حج بجا آمده‌اند
شکر بسیار خدا را که به ایران عزیز
حاجیان از حرم امن خدا آمده‌اند
حاجی آمد اینک از بیت خدا
پاک و مؤمن با وفا و باصفا
گوید اینک ما زحج برگشته‌ایم
ما به خیل حاجیان پیوسته‌ایم
آمدیم ازبیت حق ای دوستان
کاش می‌بودید در آن بوستان
گر نبودید همره ما لیک ما
کرده‌ایم آنجا برایتان دعا
اولین بیت خدا روی زمین
هست اندر مکّه و بلدُ الامین
در طواف و در حرم سعی و صفا
یادتان بودیم از مهر و وفا
در کنار زمزم و بیت‌الحرام
در کنارحجر و در رکن و مقام
گاه لمس چار رکن از چار سو
که نمودم لطف حق را جستجو
گاه بوسه بر حَجَر، گاهِ نماز
گاه قرآن خواندن و راز و نیاز
گاه چرخیدن به گِردِ کردگار
گِردِ کعبه از یمین و از یسار
درکنار مستجار و توبه‌گاه
وقت استغفار از جرم و گناه
وقت بوسه بر حَجَر اندر حَرَم
وقت لَمس حِجْر و رُکن و مُلتَزَم
وقت تکبیر و دعا اندر حطیم
که ز ترس حق شود دل‌ها دو نیم
درمیان حِجْر و زیر ناودان
زیر میزاب طلای جاودان
کوه نور و اندر آن غار حِرا
که درونش هست صدها ماجرا
کوه ثور و هست در آن غار ثور
مأمنی بهر نبی از ظلم و جور
در عرفات و منا و هرکجا
روز و شب بودیم در حال دعا
یادتان بودیم یاران از وفا
با دعا و ذکر و با صدق و صفا
با نیابت از شما در هر مقام
با نماز و با دعا و با سلام
در طواف و در زیارت ما مدام
یادتان کردیم در هر صبح و شام
در مدینه هر کجا بودیم ما
می‌نمودیم بهر همکاران دعا
در مدینه چون زیارت کرده‌ایم
جایتان آنجا عبادت کرده‌ایم
مسجد پیغمبر و وقت نماز
گاه قرآن خواندن و راز و نیاز
در کنار بیت زهرای بتول
که ز ظلم دشمنان بودی ملول
جایتان خالی بسی نالیده‌ایم
رُخ به دیوار و درش مالیده‌ایم
در بقیع و چار معصوم و امام
بر امامان جایتان کرده سلام
دراُحُد نزد شهیدان رفته‌ایم
بر سرِ ایفای پیمان رفته‌ایم
آن طرف میدان خندق دیده‌ایم
قصه‌هایش را همه بشنیده‌ایم
مسجدسلمان و فتح و فاطمه
با نماز و با دعا و زمزمه
مسجد ذوقبلتین و هم قُبا
بود جای ذکر و جائی باصفا
مسجدجابا، غمامه، ردشمس
کرده‌ایم آثاری از اسلام لمس
هر کجا هر مسجدی رفتیم ما
جایتان کرده سلام و هم دعا
در مدینه هر کجا که بنگری
یک حکایت دارد از پیغمبری
جایتان خالی در آن شهر و دیار
دیده‌ایم آثاری از آثار یار
ای خدا بنما نصیب دوستان
این سفر را همره صاحب زمان
ای خدا بنما نصیب ما همه
این سفر حق علی و فاطمه
کن نصیب ما نجف هم کربلا
حق عباس و حسین سر جدا
کن تو قسمت سامرا و کاظمین
حق سجاد و علی بن الحسین
افتخاری کن نصیب باقری
که نماید زائرین را نوکری
باقرپور
مژده بادا زائر بیت خدا آمد خوش آمد
میهمان کعبه از سعی و صفا آمد خوش آمد
آن که باشوق و شعف کرده طواف بیت حق را
با دلی شادان ز سوی کبریا آمد خوش آمد
آن که دعوتنامه از حق داشت میهمان خدا شد
شد خداوند جهان از او رضا آمد خوش آمد
در صفا و مروه با ذکر خدا سعی و صفا کرد
از گنه پاکیزه با صدق و صفا آمد خوش آمد
زادگاه مرتضی را بوسه زد با اشک حسرت
با ولای آن امام پیشوا آمدخوش آمد
در مدینه میهمان شد بر رسول اللهِ زهرا
میهمان حضرت خیرالنساء آمد خوش آمد
در بقیع قبر امامان را بدید و سوخت از غم
هان عزادار امام مجتبی آمد خوش آمد
از برای حضرت ام‌البنین هم گریه کرده
یاد عباس جوان کرد از وفا آمد خوش آمد
در اُحد قبر شریف حمزه را کرده زیارت
زائر عموی ختم الانبیاء آمد خوش آمد
تربت زهرای اطهر را ندید اما ز داغش
اشک غم بودش روان از دیدگان آمد خوش آمد
