ارسال نامه‌ی حضرت مسلم به امام حسین علیه‌السلام
در این روز از سال 60 هجرى حضرت مسلم علیه‌السلام 27 روز قبل از شهادتش نامه‌اى براى امام حسین علیه‌السلام نوشت و به آن حضرت خبر داد که 18000 نفر با او بیعت کرده‌اند(1).
📚 منبع:
1. نفس المهموم: ص 84. وقایع الشهور: ص 213
توصیه‌های دهگانه حضرت آیت‌الله‌العظمی محمدتقی بهجت‌‌فومنی رحمت‌الله‌علیه در باب زیارت حضرت امام رضا علیه‌السلام، ره توشه‌ای از این سالک الی‌الله برای عاشقان آن امام رئوف می‌باشد:
1-زیارت شما قلبی باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهید، اگر حال داشتید به حرم بروید. هنگامی که از حضرت رضا علیه‌السلام اذن دخول می‌طلبید و می‌گویید: «أأدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد شوم؟»
زیارت امام رضا علیه‌السلام از زیارت امام حسین علیه‌السلام بالاتر است، چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین علیه‌السلام می‌روند. ولی فقط شیعیان اثنی عشری به زیارت حضرت امام رضا علیه‌السلام می‌آیند.
2-به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و تغییر یافته است یا نه؟ اگر تغییر حال در شما بود، حضرت علیه‌السلام به شما اجازه داده است. اذن دخول حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام گریه است، اگر اشک آمد امام حسین علیه‌السلام اذن دخول داده‌اند و وارد شوید.
3-اگر حال داشتید به حرم وارد شوید. اگر هیچ تغییری در دل شما به وجود نیامد و دیدید حالتان مساعد نیست، بهتر است به کار مستحبیِ دیگری بپردازید. سه روز روزه بگیرید و غسل کنید و بعد به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه‌ی ورود بخواهید.
4-بسیاری از حضرت رضا علیه‌السلام سؤال کردند و خواستند و جواب شنیدند، در نجف، در کربلا، در مشهد مقدس،- هم همین طور – کسی مادرش را به کول می‌گرفت و به حرم می‌برد. چیزهای عجیبی را می‌دید.
5-ملتفت باشید! معتقد باشید! شفا دادن الی ماشاءالله به تحقق پیوسته. یکی از معاودین عراقی غده‌ای داشت و می‌بایستی مورد عمل جراحی قرار می‌گرفت. خطرناک بود، از آقا امام رضا علیه‌السلام خواست او را شفا بدهد، شب، حضرت معصومه علیهاالسلام را در خواب دید که به وی فرمود: «غده خوب می‌شود. احتیاج به عمل ندارد!» ارتباط خواهر و برادر را ببینید که از برادر خواسته، خواهر جوابش را داده است.
6-همه زیارتنامه‌ها مورد تأیید هستند. زیارت جامعه کبیره را بخوانید. زیارت امین الله مهم است. -قلب شما- این زیارات را بخواند. با زبان قلب خود بخوانید. لازم نیست حوائج خود را در محضر امام علیه‌السلام بشمرید. حضرت علیه‌السلام می‌دانند! مبالغه در دعاها نکنید! زیارت قلبی باشد. امام رضا علیه‌السلام به کسی فرمودند: «از بعضی گریه‌ها ناراحت هستم!»
7-یکی از بزرگان می‌گوید، من به دو چیز امیدوارم؛ نخست آنکه قرآن را با کسالت نخوانده‌ام. بر خلاف بعضی که قرآن را آنچنان می‌خوانند که گویی شاهنامه می‌خوانند. قرآن کریم موجودی است شبیه عترت. دوم، در مجلس عزاداری حضرت سیدالشهداء گریه کرده‌ام.
حضرت آیت الله العظمی بروجردی رحمت‌الله‌علیه مبتلا به درد چشم شدند، فرمودند: «در روز عاشورا مقداری از گِلِ عزاداری امام حسین علیه‌السلام را بر چشمان خود مالیدم، دیگر در عمرم مبتلا به درد چشم نشدم و از عینک هم استفاده نکردم»
پس از حادثه بمب‌گذاری در حرم مطهر حضرت رضا علیه‌السلام حضرت به خواب کسی آمدند، سؤال شد.
«در آن زمان شما کجا بودید؟ فرمودند: کربلا بودم»
این جمله دو معنی دارد:
معنی اول این که حضرت رضا علیه‌السلام آن روز به کربلا رفته بودند.
معنی دوم یعنی این حادثه در کربلا هم تکرار شده است. دشمنان به صحن امام حسین علیه‌السلام ریختند و ضریح را خراب کردند و در آنجا آتش روشن کردند!
8-کسی وارد حرم حضرت رضا علیه‌السلام شد، متوجه شد سیدی نورانی در جلوی او مشغول خواندن زیارتنامه می‌باشد، نزدیک او شد و متوجه شد که ایشان اسامی معصومین علیهم‌السلام را یک یک با سلام ذکر می‌فرمایند. هنگامی که به نام مبارک امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف رسیدند سکوت کردند! آن کس متوجه شد که آن سید بزرگوار خود مولایمان امام زمان سلام الله علیه و ارواحنا له الفداء است.
9-در همین حرم حضرت رضا علیه‌السلام چه کراماتی مشاهده شده است. کسی در رؤیا دید که به حرم حضرت رضا علیه‌السلام مشرف شده و متوجه شد که گنبد حرم شکافته شد و حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از آنجا وارد حرم شدند. تختی گذاشتند و آن دو بر آن نشستند و حضرت رضا علیه‌السلام را زیارت کردند.
روز بعد آن کس در بیداری به حرم مشرف شد. ناگهان متوجه شد حرم کاملاً خلوت است! حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از گنبد وارد حرم شدند و بر تختی نشستند و حضرت رضا علیه‌السلام را زیارت کردند. زیارتنامه می‌خواندند. همین زیارتنامه معمولی را می‌خواندند! پس از خواندن زیارتنامه از همان بالای گنبد برگشتند. دوباره وضع عادی شد و قیل و قال شروع شد حال آیا حضرت رضا علیه‌السلام وفات کرده است؟
10-حرف آخر این که: عمل کنیم به هر آنچه که می‌دانیم. احتیاط کنیم در آنچه خوب نمی‌دانیم. با عصای احتیاط حرکت کنیم.
📚منبع: کتاب برگی از دفتر آفتاب
ایوان تو یا آینه‌بندان بهشت است؟
یا آینه در آینه ایوان بهشت است؟
این صبح که می‌خندد از شرق خراسان
لبخند تو یا شور نمکدان بهشت است؟
صحن تو قیامت‌کده‌ی صبح بهاری است؟
یا گوشه‌ای از صحن گلستان بهشت است
خال لب تو نقطه‌ی آغاز جهان و
سامانِ سر زلفِ تو سامانِ بهشت است
صحرای تجلّای تو میقات حضور و
دامان خراسانِ تو دامان بهشت است
آهو به تکاپو و کبوتر به هیاهو
این دشت چراگاه غزالان بهشت است
مهمان تو را نیست دگر میل به برگشت
مهمان تو انگار که مهمان بهشت است
من فوقهم النّور، وفی جنبهم النّور
این نورِ علی نور، چراغان بهشت است
این قبله‌ی افلاکی و این گنبد زرّین
ماهی است که بر بام شبستان بهشت است
جبریل امین در حَرَمت دست به سینه
این حامل وحی است که دربان بهشت است
در جنّت چشمان تو عالم همه خضرند
تا لعل لبت چشمه‌ی حیوان بهشت است
از برکت تو خوان زمین بی برکت نیست
این سفره‌ی انعام تو یا خوانِ بهشت است؟
ای کعبه‌ی عشّاق! به شوق حرم تو
لیلاست که مجنون بیابان بهشت است
دعبل ز چه رو پیرهنت را صله برداشت
در پیرهنت چاک گریبان بهشت است
با کوه گنه هیچ هراسی به دلم نیست
تا حبّ تو سنگینی میزان بهشت است
از شبنم شوق است که می‌ریزد نم نم
این گریه‌ی من نیست که باران بهشت است
رخصت بدهی آخر این شعر بگویم
این روضه همان روضه‌ی رضوان بهشت است
عباس شاه‌زیدی
نقش هیأت‌های مذهبی و جایگاه مردمیِ آن بر هیچ‌کس پوشیده نیست. شاید بزرگ‌ترین پایگاه دینی ـ ملی در جامعه اسلامیِ ما، هیأت‌ها و محافل مذهبی باشند. هرچه قدر، قدر و ارزش یک هیأت در میان مردم شناخته شده و والا باشد، میزان تأثیرگذاری آن بر مردم نیز بیش‌تر خواهد بود. باتوجه به این نقش ارزش‌مند، بسیاری از ضعف‌ها و قوت‌های فرهنگی را که در میان هیأتی‌ها و جوانان علاقه‌مند و محب اهل‌بیت علیهم‌السلام دیده می‌شود، به نوعی می‌توان با هیأت‌های مذهبی و برنامه‌های آن مرتبط دانست.
اگر امروزه جریان‌های عزاداری و سینه‌زنی میان جوانان از شکل سنتی - که در قدیم رواج داشته - تقریباً به طور کلی خارج شده و از شکل سنتی، به شکل هیجانی و جوان‌پسند گرایش پیدا کرده، بی‌گمان هیأت‌ها، به خصوص هیأت‌امنای هیأت، در این گرایش نقش مؤثری داشته‌اند. مگر یک مداح می‌تواند بدون هماهنگی با مسئولین هیأت، پشت میکروفن مداحی برود و یا حضور او استمرار بیابد؟!
همچنین اگر برنامه یک هیأت، با وجود همه این هیجانات و شور زدن‌ها و سبک جدید به شکل آرام و متین خود تداوم یافته و همه‌ی وزانت سبک سنتی در برنامه‌های مذهبی را حفظ کرده، بی‌گمان باید نقش مسئولین هیأت را در لابه‌لای برنامه‌های آن هیأت جست‌وجو کرد.
شاید تمامی آن چه در این قسمت (#هیأتی_ها_بدانند) می‌آید، مورد عنایت و توجه هیأتی‌ها و تأیید ایشان قرار نگیرد، به هرحال سعی بر این شده بر حسب اصل «ما لا یدرک کلّه لا یترک کلّه» و برحسب وظیفه اخلاقی، شرعی و نیز تعهدی که در قبال مسائل فرهنگی کشور بر عهده‌ی هر انسان با وجدانی است، با دست‌اندرکاران(خادمین) محترم هیأت‌ها، نکاتی را در قالب (#هیأتی_ها_بدانند) و با برگرفتن از بیانات و راهنمائی بزرگان در میان می‌نهیم.
همچنین از مخاطبین بزرگوار خواهشمندیم تا این کانال(حسینیه مجازی) را به دوستان هیأتی خود معرفی کنند.
التماس دعای خیر
روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی الکاظم علیه‌السلام
حضرت سید امیر احمد علیه‌السلام ملقب به شاهچراغ و سیدالسادات الاعاظم، فرزند بزرگوار امام موسی کاظم علیه‌السلام است.
پسران امام هفتم علیه‌السلام بنا به مشهور نوزده نفر می‌باشند. حضرت احمد بن موسی علیه‌السلام و محمد بن موسی علیه‌السلام از یک مادر که ام‌احمد خوانده می‌شدند، متولد گردیدند.
یکی از مردمان نیکوکار به بازار رفت که غلام بنده‌ای بخرد.
غلام زر خریدی را به او عرضه کردند.
به آن غلام گفت نام تو چیست؟
گفت فلان.
خریدار گفت چه کاره‌ای؟
غلام گفت فلان.
شخص خریدار به برده فروش گفت من این غلام را نمی‌خواهم، غلام دیگری بیاور.
هنگامی که غلام دیگری آورد، آن شخص خریدار به آن غلام گفت نام تو چیست؟
غلام گفت هر نامی که تو بگذاری.
مولا گفت خوراک تو چیست؟
غلام گفت آنچه تو عطا کنی.
مولا گفت چه نوع لباسی می‌پوشی؟
غلام گفت هر لباسی که تو به من بپوشانی.
مولا گفت چه کاره هستی؟
غلام گفت هر دستوری که تو بفرمایی.
مولا گفت چه چیز را اختیار می‌نمایی؟
غلام گفت من بنده هستم، بنده که از خود اختیاری ندارد.
مولا گفت این بنده‌ی حقیقی می‌باشد، این بنده را باید خرید.
حال ما هم باید مثل این بنده باشیم بین خود و خدایمان...
📚منبع: تفسیر آسان، جلد 1، ص 21 نقل از تفسیر روح الجنان
1. روز تجلیل از امامزادگان و بقاع متبرکه
پنجم ذی‌القعده از سال 1392 هـ.ش در تقویم به عنوان روز تجلیل از امامزادگان و بقاع متبرکه نامگذاری شده، تکریم امامزادگان ابراز محبت به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم است چرا که احترام به فرزندان رسول اکرم سلام‌الله‌علیها، احترام به خود پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم است.
امامزادگان سلام‌الله‌علیها در پیشگاه خداوند به خاطر محبوبیت، تقوا و معنویت صاحب قرب و منزلت رفیعی بوده و از جایگاه بالایی برخوردارند.
2. بزرگداشت حضرت صالح بن موسی الکاظم علیه‌السلام
حضرت صالح بن موسی الکاظم علیه‌السلام بنا بر قول مشهور و با استناد به کتب "ریاض الانساب"، "کنز الانساب"، " ناسخ التواریخ"، "حیاة الامام موسی بن جعفر علیه‌السلام" و بسیاری دیگر از کتب تاریخی فرزند بلافصل امام هفتم شیعیان حضرت امام موسی الکاظم علیه‌السلام و برادر امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام به شمار می‌رود. امامزاده صالح علیه‌السلام از جمله سادات عالی‌رتبه و از امامزادگان صحیح النسبی است که بعد از شنیدن خبر ولیعهدی امام رضا علیه‌السلام و در اواخر قرن دوم از عراق به سمت ایران کوچ می‌کند و از سمت کَره رود رو به ولایت شمیران نهاد و چون به موضع تجریش رسید در باغ گلشن زیر درخت چنار بزرگی نزدیک چشمه‌ساری ایشان را به شهادت رساندند. و پیکر پاکش در قریه تجریش و کنار همان چنار کهنسال به خاک سپرده شد.
امام صادق علیه‌السلام فرمود: روزی پدرم به جابر گفت: جابر، من با تو کاری دارم، می‌خواهم روزی با هم تنها باشیم. وقتی که با هم تنها شدند، پدرم به جابر گفت: به من از آن لوحی که در دست حضرت فاطمه علیهاالسلام دیدی خبر بده.
سپس جابر گفت: خداوند را شاهد می‌گیرم من روزی به نزد فاطمه علیهاالسلام رفتم که تولد فرزندش حسین را تبریک بگویم و دیدم در دست فاطمه لوحی سبز رنگ هست که از زبرجد سبز ساخته شده است و در آن نوشته‌ای هست که از نور خورشید درخشان‌تر می‌باشد و از مشک ازفر بویش معطرتر است.
پس من به فاطمه گفتم: ای دختر رسول خدا، این چیست؟
به من فرمود: این لوحی است که خداوند آن را به پدرم هدیه داده است. در آن نام شوهرم علی و پدرم و نام سایر اوصیاء نوشته شده است که از فرزندان من بعد از علی خواهند آمد. من از فاطمه خواهش کردم که آن لوح را به من دهد تا از آن نسخه‌ای بردارم و من آن نسخه را برداشتم.
پس امام صادق علیه‌السلام فرمود: پدرم به وی گفت: آیا می‌خواهی آن نسخه را با نسخه من مقابله کنیم. جابر گفت: بلی. جابر رفت از منزل آن نسخه را آورد که در روی کاغذ نوشته شده بود. پدرم به جابر گفت: تو به صحیفه خودت نگاه کن من هم صحیفه خودم را می‌خوانم.
در آن صحیفه نوشته شده است: بسم الله الرحمن الرحیم این کتاب از خداوند عزیز و حکیم است که آن را بوسیله روح‌الامین بر محمد نازل کرده است. ای محمد، نام‌های مرا بزرگ بشمار و در مقابل نعمت‌هایم شکرگذار باش و الطاف مرا انکار مکن و به غیر از من به کسی امیدوار مباش و از غیر من هم از کسی نترس. زیرا کسی که به غیر من امیدوار باشد و از غیر من بترسد او را چنان عذاب می‌کنم که تاکنون هیچ‌کس را مانند او عذاب نکرده باشم.
ای محمد، من تو را از میان پیامبرانم برگزیدم و وصی تو را به سایر اوصیاء برتری دادم و علی را برای تو وصی قرار دادم و حسن را صندوقچه علم خودم نمودم که بعد از پایان عمر پدرش جانشین او باشد. و حسین را که بهترین اولاد اولین و آخرین می‌باشد و خانه‌ی امامت از اوست، و بعد از او هم زین‌العابدین امام است، و بعد از او محمد که شکافنده‌ی علم من است و دعوت کننده‌ی مردم به راه راست و طریق حق، و بعد از او جعفر است که در قول خود صادق است و همچنان در علمش صادق می‌باشد، و بعد از او دوره‌ی تاریکی و فتنه می‌آید. پس وای بر کسی که بنده و منتخب من از خلقم، موسی کاظم را تکذیب کند. بعد از او هم علی رضا است که او را یک عفریت کافر می‌کشد و در شهری دفن می‌شود که بنده‌ی صالح من آن شهر را بنا کرده و او را در کنار شرورترین خلق خدا دفن می‌کنند.
و پس از او محمد هادی بر راه من و حمایت کننده‌ی از حریم من، عدالت کننده‌ی در میان رعیتش است و از صلب او دو نفر خارج می‌شوند، یکی به نام علی(علی‌النقی) و دیگری حسن عسگری و آخر از همه محمد است که در آخر زمان ظاهر می‌شود و در سرش عمامه سفید رنگی است که او را از تابش نور خورشید حفظ می‌کند و با زبان بسیار فصیح مردم را صدا می‌کند. همه انسان‌ها و ملائکه صدای او را می‌شنوند. او مهدی آل محمد است. روی زمین را پس از اینکه از جور و ستم پر شده با عدالت پر می‌کند.
📚منبع : کلیات حدیث قدسی(ترجمه الجواهر السنیة فی الأحادیث القدسیة)، ص: 412
امام صادق علیه‌السلام فرمود: روزی پدرم به جابر گفت: جابر، من با تو کاری دارم، می‌خواهم روزی با هم تنها باشیم. وقتی که با هم تنها شدند، پدرم به جابر گفت: به من از آن لوحی که در دست حضرت فاطمه علیهاالسلام دیدی خبر بده.
سپس جابر گفت: خداوند را شاهد می‌گیرم من روزی به نزد فاطمه علیهاالسلام رفتم که تولد فرزندش حسین را تبریک بگویم و دیدم در دست فاطمه لوحی سبز رنگ هست که از زبرجد سبز ساخته شده است و در آن نوشته‌ای هست که از نور خورشید درخشان‌تر می‌باشد و از مشک ازفر بویش معطرتر است.
پس من به فاطمه گفتم: ای دختر رسول خدا، این چیست؟
به من فرمود: این لوحی است که خداوند آن را به پدرم هدیه داده است. در آن نام شوهرم علی و پدرم و نام سایر اوصیاء نوشته شده است که از فرزندان من بعد از علی خواهند آمد. من از فاطمه خواهش کردم که آن لوح را به من دهد تا از آن نسخه‌ای بردارم و من آن نسخه را برداشتم.
پس امام صادق علیه‌السلام فرمود: پدرم به وی گفت: آیا می‌خواهی آن نسخه را با نسخه من مقابله کنیم. جابر گفت: بلی. جابر رفت از منزل آن نسخه را آورد که در روی کاغذ نوشته شده بود. پدرم به جابر گفت: تو به صحیفه خودت نگاه کن من هم صحیفه خودم را می‌خوانم.
در آن صحیفه نوشته شده است: بسم الله الرحمن الرحیم این کتاب از خداوند عزیز و حکیم است که آن را بوسیله روح‌الامین بر محمد نازل کرده است. ای محمد، نام‌های مرا بزرگ بشمار و در مقابل نعمت‌هایم شکرگذار باش و الطاف مرا انکار مکن و به غیر از من به کسی امیدوار مباش و از غیر من هم از کسی نترس. زیرا کسی که به غیر من امیدوار باشد و از غیر من بترسد او را چنان عذاب می‌کنم که تاکنون هیچ‌کس را مانند او عذاب نکرده باشم.
ای محمد، من تو را از میان پیامبرانم برگزیدم و وصی تو را به سایر اوصیاء برتری دادم و علی را برای تو وصی قرار دادم و حسن را صندوقچه علم خودم نمودم که بعد از پایان عمر پدرش جانشین او باشد. و حسین را که بهترین اولاد اولین و آخرین می‌باشد و خانه‌ی امامت از اوست، و بعد از او هم زین‌العابدین امام است، و بعد از او محمد که شکافنده‌ی علم من است و دعوت کننده‌ی مردم به راه راست و طریق حق، و بعد از او جعفر است که در قول خود صادق است و همچنان در علمش صادق می‌باشد، و بعد از او دوره‌ی تاریکی و فتنه می‌آید. پس وای بر کسی که بنده و منتخب من از خلقم، موسی کاظم را تکذیب کند. بعد از او هم علی رضا است که او را یک عفریت کافر می‌کشد و در شهری دفن می‌شود که بنده‌ی صالح من آن شهر را بنا کرده و او را در کنار شرورترین خلق خدا دفن می‌کنند.
و پس از او محمد هادی بر راه من و حمایت کننده‌ی از حریم من، عدالت کننده‌ی در میان رعیتش است و از صلب او دو نفر خارج می‌شوند، یکی به نام علی(علی‌النقی) و دیگری حسن عسگری و آخر از همه محمد است که در آخر زمان ظاهر می‌شود و در سرش عمامه سفید رنگی است که او را از تابش نور خورشید حفظ می‌کند و با زبان بسیار فصیح مردم را صدا می‌کند. همه انسان‌ها و ملائکه صدای او را می‌شنوند. او مهدی آل محمد است. روی زمین را پس از اینکه از جور و ستم پر شده با عدالت پر می‌کند.
📚منبع : کلیات حدیث قدسی(ترجمه الجواهر السنیة فی الأحادیث القدسیة)، ص: 412
با اشک و آه و زمزمه نوحوا علی الحسین
با اضطراب و واهمه نوحوا علی الحسین
فرموده است حضرت صادق به شیعیان
ای شیعیان من همه نوحوا علی الحسین
باید پس از سلام به تو زود گریه کرد
یعنی که بی‌مقدمه نوحوا علی الحسین
باید تمام وقت برای تو ضجّه زد
ممتد، بدون خاتمه نوحوا علی الحسین
در مجلس حسین نباید سکوت کرد
در ازدحام و همهمه نوحوا علی الحسین
شب‌های جمعه فاطمه هم نوحه می‌کند
با ناله‌های فاطمه نوحوا علی الحسین
پشتِ حسینِ فاطمه در علقمه شکست
پس در کنار علقمه نوحوا علی الحسین
هم‌ناله‌ی صدای غم‌انگیز زینبیم
با زینبِ مکرمه نوحوا علی الحسین
آرش براری
