ولادت امام رضا علیه‌السلام

ایوان تو یا آینه‌بندان بهشت است؟
یا آینه در آینه ایوان بهشت است؟

این صبح که می‌خندد از شرق خراسان
لبخند تو یا شور نمکدان بهشت است؟

صحن تو قیامت‌کده‌ی صبح بهاری است؟
یا گوشه‌ای از صحن گلستان بهشت است

خال لب تو نقطه‌ی آغاز جهان و
سامانِ سر زلفِ تو سامانِ بهشت است

صحرای تجلّای تو میقات حضور و
دامان خراسانِ تو دامان بهشت است

آهو به تکاپو و کبوتر به هیاهو
این دشت چراگاه غزالان بهشت است

مهمان تو را نیست دگر میل به برگشت
مهمان تو انگار که مهمان بهشت است

من فوقهم النّور، وفی جنبهم النّور
این نورِ علی نور، چراغان بهشت است

این قبله‌ی افلاکی و این گنبد زرّین
ماهی است که بر بام شبستان بهشت است

جبریل امین در حَرَمت دست به سینه
این حامل وحی است که دربان بهشت است

در جنّت چشمان تو عالم همه خضرند
تا لعل لبت چشمه‌ی حیوان بهشت است

از برکت تو خوان زمین بی برکت نیست
این سفره‌ی انعام تو یا خوانِ بهشت است؟

ای کعبه‌ی عشّاق! به شوق حرم تو
لیلاست که مجنون بیابان بهشت است

دعبل ز چه رو پیرهنت را صله برداشت
در پیرهنت چاک گریبان بهشت است

با کوه گنه هیچ هراسی به دلم نیست
تا حبّ تو سنگینی میزان بهشت است

از شبنم شوق است که می‌ریزد نم نم
این گریه‌ی من نیست که باران بهشت است

رخصت بدهی آخر این شعر بگویم
این روضه همان روضه‌ی رضوان بهشت است

 عباس شاه‌زیدی

---

ذکر امام رضا (ع) برای محل کار

از حضرت ثامن الائمه (ع) اذکاری برای موقعیت های مختلف بر جای مانده که آثار و برکات فراوانی دارد و در ذیل به دو مورد از آنها اشاره می شود.
از امام رضا (ع) درباره ذکر محل کار سوال شد، ایشان به نقل از پیامبر خدا (ص) فرمودند: «اجدادم از رسول خدا (ص) نقل کرده اند که ایشان چنین فرموده است: «هر کس هنگامی که وارد بازار و محل کار می شود این کلمات را بگوید: «سبحانَ اللهِ والحمدُاللهِ وَلا اله الّا اللهُ وحدهُ لاشریکَ له لهُ الملکُ ولهُ الحَمد و یُمیت وَ هوَ حیٌّ لایموت بِیده الخیر وَ هوَ علی کل شیٍ قدیر»، به عدد همه آفریدگان تا روز قیامت به او اجر می دهند.»
همچنین از ایشان ذکری است برای آرام دل که فرموده اند: «کسی که این ذکر را هنگام اذان صبح و مغرب بخواند و در آن روز یا آن شب بمیرد با توبه مرده است و به بهشت وارد خواهد شد. آن ذکر این است: «اللهم انِّی بِاقبالِ نَهارک وَ ادبارِ لیلکَ وَ حُضورِ صَلواتکَ و اصواتِ دُعائکَ ان تصلّیَ علی محمدٍ و آل محمدٍ و ان تَتوبَ علیَّ انکَ التَّوَّابُ الرَّحیم.
خدایا از تو می خواهم به حق آمدن روزت و رفتن شبت و داخل شدن وقت نمازهایت و صدای دعاکنندگانت که بر محمد و آل محمد درود بفرستی و توبه ام را بپذیری همانا تو توبه پذیر و مهربانی.»
این ذکر را امام صادق (ع) نیز به یارانشان می آموختند.

پی نوشت ها:
عیون اخبارالرضا (ع)
من لایحضره الفقیه

فضیلت زیارت امام رضا علیه السلام در ماه رجب

زیارت حضرت رضا سلام الله علیه پاداش بی‌نظیری دارد و زمانی انسان به همه این پاداش‌ها دست می‌یابد و زیارت او مقبول می‌شود که آگاهانه و از سر معرفت به زیارت امام خود بشتابد. از نکته‌هایی که در این باره سودمند به نظر می‌رسد، آگاهی از موقعیت برجسته و منزلت ویژه بقعه مبارک امام رضا علیه السلام است.

ماجرای بخشش پیراهن امام رضا علیه السلام

دهم رجب سال 195 هجری است و مدینه غرق در جشن و سرور از ولادت مولودی است که با برکت‌تر از او در اسلام به دنیا نیامده است، زیرا که عمر امام رضا(ع) به چهل و هفت سال رسیده بود و هنوز امام نهم متولد نشده بود، مسأله جانشینی امام رضا(ع) اصحاب و شیعیان حضرت(ع) را متأثر کرده بود، این اندوه زمانی به فزونی رفت که فرقه واقفیه که بنا به دلایل مادی و تصرف سهم امام  و عدم بازگرداندن آن به امام رضا(ع)، قائل به غیبت امام کاظم(ع) شده بودند و در تبلیغات خویش عدم داشتن فرزند پسر از سوی امام رضا(ع) را دلیل بر ادعای موهم خود می‌دانستند تا جایی که یکی از همین افراد در نامه‌ای خطاب به حضرت نوشت: چگونه امام هستی در حالی که فرزندی نداری !ثامن الحجج(ع) در پاسخ فرمودند: تو از کجا می‌دانی که فرزندی ندارم، به خدا سوگند روزها و شب‌ها سپری نمی‌شود مگر اینکه خداوند فرزند پسری را به من عنایت فرماید که حق و باطل را از هم جدا سازد.(1)