اینگونه دشنام گو را خوار و سرشکسته کن!

امیرالمومنین امام على علیه السلام خطاب به قنبر- که مى‏‌خواست به کسى که بدو ناسزا گفته بود، ناسزا گوید- : آرام باش قنبر! دشنامگوى ‏خود را خوار و سرشکسته بگذار تا خداى رحمان را خشنود و شیطان را ناخشنود کرده و دشمنت را کیفر داده باشى.
قسم به خدایى که دانه را شکافت و خلایق را بیافرید، مؤمن پروردگار خود را با چیزى همانند بردبارى و گذشت خشنود نکرد و شیطان را با حربه‌اى چون خاموشى به خشم نیاورد و احمق را به چیزى مانند سکوت در مقابل او کیفر نداد.

متن حدیث:

امیر المؤمنین علیٌّ علیه‏السلاملِقَنْبرٍ وقد رامَ أن‏یَشتِمَ شاتِمَهُ: مَهْلاً یا قَنبرُ! دَعْ شاتِمَکَ مُهانا تُرْضِ الرَّحمنَ وتُسخِطِ الشَّیطانَ وتُعاقِبْ عَدُوَّکَ ، فَوَالذی فَلَقَ الحَبَّةَ وبَرَأ النَّسَمَةَ ما أرضَى المؤمنُ رَبَّهُ بِمِثلِ الحِلْمِ ، ولا أسخَطَ الشَّیطانَ بِمِثلِ الصَّمتِ ، ولا عُوقِبَ الأحمَقُ بمِثلِ السُّکوتِ عَنهُ.


پی نوشت:
"أمالی المفید : 118"

با همسایه فاسد چگونه باید رفتار کرد؟

همواره سؤالهای زیادی وجود دارد که ذهن افراد را به خود مشغول می کند، برخی از پرتعدادترین سؤالاتی که توسط مردم از مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی پرسیده می شود را برای آگاهی مخاطبان ارائه می کنیم.

محبت دیگران را چگونه جبران کنیم؟

رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم:

وَ قَالَ صلی الله علیه وآله مَنْ تَقَدَّمَتْ إِلَیْهِ یَدٌ کَانَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَقِّ أَنْ یُکَافِئَ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ فَالثَّنَاءُ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ فَقَدْ کَفَرَ النِّعْمَةَ.
به هر کس از طرف دیگران محبّت و دستگیری شد، باید جبران نماید چنانچه نتوانست جبرانی نماید از او تشکّر کند و در صورتی که تشکر نکرد کفران نعمت نموده است.

پی نوشت:
تحف العقول عن آل الرسول ص، ص: 55

با این کار دین و دنیایت را از بین می بری

امام على علیه ‏السلام:

إن جَعَلتَ دِینَکَ تَبَعاً لدُنیاکَ أهلَکتَ دینَکَ ودُنیاکَ وکُنتَ فی الآخرةِ مِن الخاسِرینَ، إن جَعَلتَ دُنیاکَ تَبَعاً لِدینِکَ أحرَزْتَ دِینَکَ ودُنیاکَ وکُنتَ فی الآخرةِ مِن الفائزینَ؛

اگر دینت را تابع دنیایت کنى، دین و دنیایت، هر دو را از بین برده‏ اى و در آخرت از زیانکاران خواهى بود، اما اگر دنیاى خود را تابع دینت کنى دین و دنیایت، هر دو را به دست آورده‏ اى و در آخرت از رستگاران خواهى بود.

پی نوشت:
غررالحکم: ۳۷۵۰

وعده‌ی گسترش اسلام و ناکامی دشمنان

به راستی سخن خداوند که می‌فرماید: ﴿أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً کَلِمَهً طَیِّبَهً کَشَجَرهٍ طَیِّبَهٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاء ‏‏ تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَیَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ﴾ [ابراهیم: ۲۵- ۲۴]؛ «بنگر که خدا چگونه مثل می‌زند: سخن خوب به درخت خوبی می‌ماند که تنه آن (در زمین) استوار و شاخه‌هایش در فضا (پراکنده) باشد. ‏‏بنا به اراده و خواست خدا هر زمانی میوه خود را بدهد (و دائماً به بارنشسته و سرسبز و خرم باشد). خداوند برای مردم مثلها می‌زند تا متذکّر گردند (و پند گیرند).‏»وعده‌ی اجرا شدنی از سوی خداست وعده‌ای در خصوص پیروزی اسلام و تثبیت آن در زمین.این وعده‌ی ربانی در سوره ی ابراهیم که از سوره های مکی است نازل شده، در حالی که مسلمانان در این دوره مورد هجوم و حمله قرار داشته و مستضعف بوده‌اند، با این حال آنان نسبت به اجرایی شدن و به ثمر رسیدن این وعده یقین داشته اند… خداوند نیز به وعده اش وفا نموده و آنان را بر دشمنان­شان پیروز گردانیده است.درخت اسلام تنومند شده و در زمان پیامبر(ص) سایه‌اش بر جزیره العرب گسترده شد، سپس شاخه‌ها و ترکه‌هایش در همه‌ی دنیای قدیم آن روز منتشر شد و رحمت و برکتش شام و عراق و مصر و آسیا و آفریقا و اروپا را فرا گرفت و میوه‌اش را هر دم، در نسل‌های پیوسته از اندیشمندان و دعوتگران و افراد ربانی می‌دهد.

با این کار از پارساترینِ مردم می شوید

امام باقر علیه السلام:

یَقولُ اللّهُ: ابنَ آدمَ! اجتَنِب ما حَرَّمتُ عَلَیکَ تَکُن مِن أورَعِ النّاسِ؛
خدا مى فرماید: «اى آدمیزاده! از آنچه بر تو حرام کرده ام، دورى کن تا ازپارساترینِ مردم باشى».


پی نوشت:
کافی ج ۳ ص ۱۹۷

راهی ساده برای آمرزش گناهان پنجاه سال!

از جمله مسائل مورد نظر اسلام که برای آن برنامه دارد تا آدمی حتی از فرصت استراحت خویش نیز بهره ببرد، موضوع خواب است.

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «هر که با وضو بخوابد، اگر در آن شب مرگش در رسد نزد خداوند شهید به شمار مى آید.»

امام صادق (ع) می فرمایند: «هر که طهارت بگیرد و سپس به بسترش رود، در آن شب بستر او به منزله مسجد اوست و اگر یادش آید که وضو ندارد، به همان لحاف خود، هرچه باشد، تیمم کند، که اگر چنین کرد پیوسته در نماز و ذکر خداوند عزّ و جلّ باشد.»

همان حضرت (ع) فرموده اند: «هر گاه به بسترت رفتى بیندیش که در آن روز چه غذایى روانه شکم خود کرده اى و چه به دست آورده اى و به یاد آر که خواهى مرد و معادى در پیش دارى.»

رسول گرامی اسلام (ص) با اشاره به آداب خواب و به بستر رفتن می فرمایند: «هر کس وقتى به بستر خود مى رود سوره «قل هو اللّه احد» را بخواند، خداوند گناهان پنجاه سال او را بیامرزد.»

امیرمومنان علی (ع) درباره حالات خوابیدن فرموده اند: «خوابیدن چهار صورت دارد: پیامبران علیهم السلام به پشت دراز مى کشند و مى خوابند، اما چشمانشان بیدار و منتظر وحى خداوند عزّ و جلّ است. مؤمن به دست راست و رو به قبله مى خوابد. شاهان و شاه زادگان به دست چپ مى خوابند، تا غذایى را که مى خورند به هضم رسانند و ابلیس و برادران او و هر دیوانه و آفت زده اى دَمَر مى خوابند.»

پیامبر اکرم (ص) هر گاه به بستر خود مى رفتند، مى فرمودند: «باسمک اللهم أموت و أحیا ؛ بار الها! به نام تو مى میرم و زنده مى شوم» و هر گاه بیدار مى شد، مى فرمود: «الحمد للّه الذى احیانا بعد ما أماتنا و الیه النشور؛ ستایش خدایى راست که پس از آن که میراند، زنده کرد و به سوى اوست رستاخیز».

پی نوشت:

بحارالانوار

علل الشرائع

میزان الحکمه

ثواب گفتن ذکر «سبحان الله» چیست؟

یکی از زیباترین جلوه های ارتباط عاشقانه با خدا و اساسی ترین راه های سیر و سلوک ، ذکر است؛ یعنی مترنّم بودن زبان و قلب انسان به اسماء حُسنای الهی و شاداب نگه داشتن گل روح در زیرباران یاد حق.
ذکر خدا، از یاد بردن هستی محدود خویش در رهگذر یاد اسمای الهی است و تداوم و استمرار آن زنگار گناهان را از روی دل می زداید؛ زیرا غفلت و فراموشی حق تعالی ، ساحت دل را مکدّر می کند.ذکر خداوند آثار و ثمرات اعجاب آور و باشکوهی دارد.